Je grenzen aangeven: hoe doe jij dat?
Je grenzen aangeven. Hoe ga jij daarmee om? Kun je ze voelen in je lijf? Kun je er naar handelen?
Ik kreeg hier tijdje terug zelf een hele waardevolle les in. Ik deed mee aan een training waarin het kort door de bocht de essentie was om te ervaren in hoeverre je bij jezelf kan blijven in contact met de ander en hoe je je beweegt ten opzichte van een ander. De algemene afspraak die dag was: wanneer je het gevoel hebt dat er over je grens wordt gegaan, geef je een bepaald teken. Zo gezegd, zo gedaan.
Het was een prachtige en waardevolle dag waarin flink wat kwartjes vielen. Maar mijn grootste inzicht kwam tijdens het napraten toen iemand mij vroeg hoe vaak ik het teken had gebruikt om mijn grens aan te geven. Het was alsof ik een mokerslag op mijn hoofd kreeg. Holy shit, ik had niet één keer mijn grens aangegeven. Terwijl ik toch echt een paar momenten heb gehad waar ik me verre van prettig voelde. Ik heb dus intern geregistreerd dat de ander mijn grens over ging maar het is niet één keer in me opgekomen om dit aan te geven.
Pfff….zo doe ik dat dus.
En met mij ongetwijfeld heel veel anderen. Op een of andere manier hebben we afgeleerd om te luisteren naar wat ons lijf ons vertelt en om daar vervolgens naar te handelen.
Mannelijke energie voorop
Ik krijg zelfs de indruk dat we in onze westerse maatschappij, die voornamelijk vaart op mannelijke energie, veel grensoverschrijdend bezig zijn. Wat natuurlijk niet gek is aangezien mannelijke energie prestatie- en doelgericht is. Iets met: net zolang doorgaan tot je je doel bereikt hebt.
Onderweg naar de top sneuvelen er vaak een heleboel dingen. Met name het contact met je binnenwereld. Ergens best handig want dan voel je de pijn niet die je onderweg oploopt. En als er toch wat pijn begint door te sijpelen weet je dit handig te verbloemen door nóg harder te gaan werken. Totdat je lichaam letterlijk aangeeft dat het genoeg is: hallo burn-out.
Je wordt gedwongen om in de rust te gaan en ruimte te geven aan de vrouwelijke energie in jou. En ja, ook mannen hebben vrouwelijke energie in zich. Net zoals vrouwen mannelijke energie in zich hebben. Voor zowel mannen als vrouwen is het de kunst om deze energieën in balans te krijgen.
Van buiten naar binnen
Waar de mannelijke energie naar buiten gericht is en bedoelt om iets in de wereld te zetten (creëren) en te geven, is de vrouwelijke energie een energie van ontvangen. Naar binnen gericht. Om je bewust te zijn van je eigen grenzen is de vrouwelijk energie en het contact met je binnenwereld dus essentieel.
Stilstaan, de rust in gaan en naar binnen keren klinkt heel makkelijk maar waar velen van ons geleerd hebben om voornamelijk ons hoofd te gebruiken (mannelijke energie) zijn we vergeten hoe het is om in contact te staan met ons lijf (vrouwelijke energie) en daar naar te luisteren. Een klusje wat je niet zo één twee drie onder de knie hebt. Het vraagt ontzettend veel lichaamsbewustzijn.
Om dit bewustzijn te ontwikkeling is het belangrijk om gedurende de dag even in te checken. Hoe gaat het eigenlijk met me? Hoe voelt mijn lichaam? Wat voor emoties spelen er? Met de interessante vervolg vraag, waarom voel ik mij zo en wat doet dit mij? Wanneer je antwoord hebt op deze vragen kun je jezelf de belangrijke vraag stellen: wat heb ik nu nodig?
Als kers op de taart mag je dan de keuze maken om jezelf dit te geven. Wat nog best een uitdaging is want dan kom je direct in oude stukken terecht. Immers, als jij hebt geleerd om altijd sterk te zijn en je hierop gewaardeerd werd (en waarschijnlijk nog steeds wordt), zal het niet echt comfortabel voelen om voortijdig de handdoek in de ring te gooien.
Of als jij geleerd hebt om altijd voor een ander klaar te staan zal het een flinke dobber zijn om 'nu even niet' te zeggen tegen je partner/ vriendin/ buurman/ moeder /kind/ baas etc.
Grensoverschrijding
Wanneer we door oude overtuigingen niet kunnen handelen naar wat we van binnen voelen komen we terecht in het stuk grensoverschrijding. We belanden dan in situaties waar we ja zeggen terwijl we eigenlijk nee bedoelen:
- Wanneer je baas je vraagt om een bepaalde klus op te pakken terwijl je eigenlijk al overloopt van het werk.
- Wanneer je 'ja' zegt tegen die verjaardag terwijl je eigenlijk ontzettend moe bent en op tijd naar bed wil.
- Of, om aan te sluiten bij de actualiteiten, wanneer je het accepteert dat iemand je dickpics stuurt terwijl je hier niet van gediend bent.
Of juist andersom, wanneer je nee zegt maar toch eigenlijk graag ja hadden willen zeggen. Wanneer je bijvoorbeeld hulp aangeboden krijgt maar ooit hebt geleerd het zelf te doen. Dan geef je dus aan dat je het zelf wel kan terwijl je eigenlijk de hulp goed had kunnen gebruiken. En nee, dit gaat natuurlijk absoluut niet over mij.
Je doet jezelf tekort
Of je nou graag 'ja' of 'nee' had willen zeggen, in beide gevallen doe je vooral jezelf tekort. En ergens ook de ander omdat je hem of haar niet vertrouwt met jouw verlangens en behoeftes en verkeerde verwachtingen schept. Je zet dus iets tussen jullie in.
En waarom?
Om maar niet het risico te lopen afgewezen te worden. Dit 'afwijzen' kan verschillende vormen aannemen: een baas die een collega verkiest boven jou, een vriendin die de vriendschap opzegt of een partner die niet thuis geeft wanneer jij komt met jouw verlangens. Om de pijn van deze mogelijke afwijzing maar niet te hoeven voelen wijs je dus liever je eigen verlangens af. En daarmee dus jezelf.
Vaak zijn we zelfs zo bang voor afwijzing dat we vooral bezig zijn met de behoeftes van de ander in plaats van die van onszelf. Waar blijf jij dan?
Wanneer je je er bewust van bent dat je een grens niet aangeeft of een behoefte niet uitspreekt, probeer jezelf dan eens de vraag te stellen waar je bang voor bent. Is deze angst realistisch? Is deze angst het waard om je aan te passen en niet jezelf te zijn? Of durf je het risico te lopen en stel je je kwetsbaar op? Om zo mogelijk tot de ontdekking te komen dat je grens gerespecteerd en je verlangen vervuld wordt?
Meer innerlijke stevigheid?
Mocht je nou worstelen met je eigen grenzen en hier graag meer innerlijke stevigheid in voelen, zoek dan eens contact met mij. Ik help je niet alleen graag bewustwording te krijgen op jouw grenzen maar óók op jouw verlangens. Samen kijken we hoe jij beide duidelijk in de wereld kan zetten zodat jij JOUW leven kan leven en niet dat van een ander.